نقش آزاردیدگی دوران کودکی بر تصویر بدنی و عملکرد جنسی در زنان

مقدمه: کودک‌آزاری علاوه بر پیامدهای کوتاه‌مدت مخربی که بر روی کودک به‌جای می‌گذارد پیامدهای بلندمدتی را هم به دنبال خواهد داشت. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آزاردیدگی دوران کودکی بر تصویر بدنی و عملکرد جنسی در زنان متاهل شهر اصفهان انجام شده است. روش‌کار: این پژوهش مقطعی-تحلیلی در سال 1393 بر روی 150 زن متاهل شهر اصفهان، با روش نمونه‌گیری در دسترس، انجام شد. جهت گردآوری داده‌ها از مقیاس‌های خود گزارش کودک‌آزاری (CASRS)، ترس از تصویر بدن (BICI) و عملکرد جنسی زنان (FSFI) استفاده شد. داده‌ها پس از گردآوری با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 21 و آزمون‌های توصیفی، ضرایب همبستگی و رگرسیون گام‌به‌گام مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: عملکرد جنسی با نمره‌ی کل آزاردیدگی (01/0>P) و با خرده‌مقیاس‌های غفلت، آزار جسمی و آزار جنسی، رابطه‌ی منفی معنی‌دار دارد (01/0>P). تصویر بدنی با نمره‌ی کل آزاردیدگی (01/0>P) و با خرده‌مقیاس‌های آزار عاطفی (01/0>P)، غفلت (01/0>P) و آزار جنسی (05/0>P) رابطه‌ی منفی معنی‌داری دارد. تصویر بدنی و عملکرد جنسی نیز رابطه‌ی مثبت معنی‌داری دارند (01/0>P). غفلت (22/0- =β، 003/0>P)، آزار جسمی (26/0=β، 01/0>P) و آزار عاطفی (24/0- =β، 01/0>P) توان پیش‌بینی معنی‌داری برای تصویر بدنی و هم‌چنین غفلت (42/0- =β، 01/0>P)، آزار جنسی (18/0- =β، 02/0>P) و آزار عاطفی (19/0=β، 03/0>P) توان پیش‌بینی معنی‌داری برای عملکرد جنسی در زنان مورد مطالعه داشته‌اند. نتیجه‌گیری: تجربه‌ی آزاردیدگی در دوران کودکی در زنان متاهل با اختلال در عملکرد جنسی همراه است و منجر به تصویر ذهنی منفی از خود و کاهش عملکرد جنسی می‌شود.